Από το Σχεδίασμα Β' των Ελεύθερων Πολιορκημένων του μέγιστου εθνικού ποιητή μας Διονυσίου Σολωμού. Ένας ύμνος στην ελευθερία, μέσα από έναν ύμνο στην άνοιξη, που με την ομορφιά της συναρπάζει και προσπαθεί να δειλιάσει τους πολιορκημένους γεμίζοντάς τους πειρασμούς.
Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε,
Κι όσ' άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ' άρματα σε κλειούνε.
....................
Και μές της λίμνης τα νερά, όπ' έφθασε μ' ασπούδα,
Έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα,
Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο.
Το σκουληκάκι βρίσκεται σ΄ ώρα γλυκειά κι εκείνο.
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
Η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι.
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει.
Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου